Elżbieta Musiał będzie bohaterką drugiego spotkania z cyklu „Cudzych chwalicie, swoich nie znacie”. Rozmowę 8 grudnia o godzinie 18 poprowadzi dyrektor Piotr Salata. Widzowie obejrzą też autorski film artystki pod tytułem „Kręgi na wodzie”. Wydarzenie organizuje Miejsko – Gminny Dom Kultury w Końskich.

Elżbieta Musiał to osoba obdarzona wieloma talentami. Pisze wiersze, poematy, eseje, tworzy grafiki i obrazy, fotografuje. Za twórczość otrzymuje wiele nagród, jest zapraszana na prestiżowe spotkania i festiwale. Tworzy także poetyckie filmy. W tegorocznym pod tytułem „Kręgi na wodzie” wystąpił niedawno zmarły aktor Kazimierz Mazur.

– Trudno wymienić wszystkie książki, publikacje prasowe, wystawy, nagrody, ważne spotkania Elżbiety – mówi dyrektor Miejsko – Gminnego Domu Kultury Piotr Salata. – Wiem, że znakomicie odnalazła się w świecie artystów kieleckich czy warszawskich. Naszym zamierzeniem jest przedstawienie konecczanki z różnych stron jej talentów. A tych na pewno jej nie brakuje.

Po rozmowie Piotra Salaty z Elżbietą Musiał widzowie sali kameralnej koneckiego domu kultury obejrzą film autorski, poetycki, niezależny pod tytułem „Kręgi na wodzie” według scenariusza i w reżyserii konecczanki. Dom kultury miał udział przy powstawaniu filmu, który zmontował Aleksander Kopański – instruktor pięknego słowa.

Spotkanie w Miejsko – Gminnym Domu Kultury rozpocznie się w czwartek 8 grudnia o godzinie 18.

Wstęp wolny.

Kim jest artystka?

Elżbieta Musiał, poetka, eseistka, malarka, publicystka. Należy do Związku Literatów Polskich oraz Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików. Otrzymała odznakę Zasłużony Działacz Kultury (2002) oraz Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014). W 2018 roku otrzymała nagrodę im. Juliusza Słowackiego za całokształt twórczości poetyckiej i krytykę literacką. Inne nagrody literackie: za tom wierszy „Tatuaż z obłoków” (Świętokrzyska Premiera Literacka, 2001), za poematy „Mówię pochyloną cambrią” (pierwsza nagroda w kategorii poezja w II Konkursie literackim im. Stefana Żeromskiego, 2014, oraz Nagroda im. Piotra Kuncewicza za książkę roku miesięcznika „Czwarty Wymiar”, 2015), „Na zdjęciu wciąż żyjemy” (wyróżnienie w konkursie na najlepszą poetycką książkę XXXV Międzynarodowego Listopada Poetyckiego, 2012). Pozostałe poematy: „na śmierć zegarka przejechanego zimą przez samochód” (2008), „Ars moriendi, czyli poradnik czynności nieużytecznych” (2013), „3 poematy” (2014), „To jedno” (2016); tomiki poetyckie: „Miejsce na niebo” (1996), „Cień rzeki” (2004), „Płacz czajki. Wiersze i poemat” (2009), „Ja, o jednym imieniu” (2014), „Niskie słońca” (polsko-bułgarski wybór wierszy i poematów w tłum. Łyczezara Seliaszki, 2016). Eseistyczna książka „Poeta patrzy na kobietę” (2006).

Wiersze tłumaczone były na angielski, niemiecki („Płacz czajki. Wiersze i poemat” w tłum. Karola Grenzlera), litewski („Poezijos pavasaris” – Wilno 2008, „W dłoniach Królów” – Wilno 2008, „Słowa i kolory” – Wilno, 2008), ukraiński, białoruski, słowacki (Litteriada 2010), serbski („Między Ochrydą a Bugiem”, Krosno 2011; antologia międzynarodowego festiwalu w Smederevie, 2016), bułgarski („Niskie słońca”, dwujęzyczny wybór poematów i wierszy, 2016), rosyjski (antologia „Wykonano w Polsce, wiek – XX, tłum. Andriej Bazylewski, 2009).

Poetyckie filmy eksperymentalne krótkometrażowe (scenariusz i reżyseria): „Miej choć odwagę pamiętać” (2020); „Kręgi na wodzie” (2022).

W dorobku ma ponad 20 malarskich wystaw indywidualnych, m.in. w Warszawie, w Sofii, Warnie, Moskwie, St. Petersburgu, Lubece. Uczestniczyła w licznych wystawach zbiorowych, plenerach plastycznych oraz międzynarodowych projektach interdyscyplinarnych.